Przyszedł na świat 22 lutego 1698 roku w Voltaggio koło Genui,
został kapłanem i pełnił swoją posługę w Rzymie z niezwykłym oddaniem i
miłością, działając zwłaszcza na rzecz ubogich i chorych oraz więźniów.
Okrzyknięto go nowym Filipem Nerim, gdyż pomagał najnieszczęśliwszym ludziom, a
później zaangażował się w wychowanie młodzieży.
Do Rzymu przybył jako młody chłopiec, aby zamieszkać w domu
swojego wuja – kanonika. Uczył się w liceum klasycznym u jezuitów w Collegium
Romanum. Świecenia kapłańskie otrzymał 8 marca 1721 roku i rozpoczął swoje
apostolstwo wśród studentów. W związku z
ta działalnością powstało Bractwo Kapłanów św. Galii, które wzięło nazwę od przytułku dla mężczyzn. Jan założył także
przytułek dla kobiet, wybierając na jego patrona swojego ulubionego świętego,
Alojzego Gonzagę.. Rossi pełnił obowiązki proboszcza kościoła Santa Maria in
Cosmedin. Nie zrezygnował jednak z głoszenia kazań na ulicy i przedmieściach
Rzymu, za co go bardzo poważano. Uważany za wzór kapłana stał się poszukiwanym
kierownikiem duchowym dla wielu księży. Zmarł 23 maja 1764 roku, a w 1881 roku
Leon XII ogłosił go świętym.