Żywot
świętego Władysława, króla
(Żył około roku Pańskiego 1099)
Święty Władysław I był podczas krótkich rządów królewskich swego ojca, a potem brata stryjecznego Salomona, niejako naczelnym wodzem wojsk węgierskich, sławionym dla swego bohaterstwa. Walczył szczęśliwie z Czechami i pogańskimi Połowcami na wschodzie, jednakże wojna z tymi ostatnimi, a raczej z popierającym ich namiestnikiem bizantyńskim w Belgradzie wywołała niesnaski między Salomonem a Władysławem i jego bratem Gejzą. Skończyły się one wypędzeniem Salomona, stronnika cesarza Henryka IV w jego sporze z papieżem Grzegorzem VII, po czym na tronie węgierskim zasiadł Gejza. Salomon uczynił teraz nieszczęśliwy krok, a mianowicie uznał zwierzchnictwo cesarskie, w nadziei, że w zamian za to Henryk IV pomoże mu utrzymać się na tronie królewskim, ale rachuby te zawiodły, a jego położenie nawet się pogorszyło, gdyż przeciw jego umowie z Niemcami zaprotestował papież Grzegorz, przypominając, że Węgry od czasów króla św. Stefana podlegają zwierzchnictwu Stolicy Apostolskiej. Po śmierci Gejzy w roku 1077, królem węgierskim został jego brat św. Władysław, wprowadzony na tron przez swego brata ciotecznego Bolesława Śmiałego, monarchę polskiego, na którego dworze długo się wychowywał. W ten sposób szczęśliwie zwyciężył na Węgrzech kierunek narodowy przeciw Niemcom, a zarazem kościelny, gdyż święty Władysław był podczas wielkiego ówczesnego sporu kościelno-politycznego, tj. walki. papieża Grzegorza VII z cesarzem Henrykiem IV, wiernym stronnikiem partii papieskiej. Złotymi głoskami zapisał się również święty Władysław w dziejach Węgier jako wielki wojownik, po kilkakroć gromiąc dzikich Połowców, i jako prawodawca, jego bowiem dziełem było uzupełnienie prawodawstwa węgierskiego, rozpoczętego jeszcze przez św. Stefana. W tym celu zwołał Władysław w roku 1092 wielki zjazd do Szabolcz, na którym wydał tak zwane "Decretalia", złożone z trzech ksiąg. Pierwsza z nich jest zbiorem uchwał samego zjazdu i zawiera głównie ustawy dotyczące spraw kościelnych, oparte na postanowieniach soborów; dwie pozostałe księgi dotyczą stosunków społeczno-państwowych i zawierają przepisy administracyjne i sądowniczo-policyjne. Wspomnieć wreszcie należy, że za panowania Władysława, w niemałej mierze za jego staraniem, doszła do skutku kanonizacja świętego króla Stefana I, dzięki czemu Węgry uzyskały pierwszego narodowego patrona.
Wypełniając w ten sposób obowiązki królewskie na cześć i chwałę Boga i na dobro i zbawienie poddanych, odznaczał się Władysław również w życiu osobistym wielką pobożnością i cnotliwością, albowiem czas wolny od zajęć państwowych obracał na modlitwę i uczynki miłosierdzia, a wstrzemięźliwość w używaniu dóbr doczesnych posuwał tak daleko, że sobie odmawiał rzeczy dozwolonych, przestawał na skromnych potrawach i nigdy nie pijał wina, słowem umartwiał ciało ile tylko mógł jako władca i rycerz.
Gdy w roku 1095 obwołano pierwszą wyprawę krzyżową dla wyswobodzenia Ziemi św. z rąk Saracenów, rycerstwo całego chrześcijaństwa w głębokiej czci dla dzielności i cnót Władysława powierzyło mu naczelne dowództwo ale rzecz nie doszła do skutku, gdyż równocześnie przyszło do zamieszek na Morawach, które wówczas wchodziły w skład państwa węgierskiego, Władysław natychmiast wyruszył tam na czele wojska, ale zmarł w drodze, w lipcu roku 1095. W 103 lata później papież Celestyn III policzył go w poczet Świętych Pańskich.
Nauka
moralna
Podobnie jak święty Władysław jako król i opiekun kraju starał się wypełnić
obowiązki, nałożone mu przez wysoką godność i posłannictwo - tak i my winniśmy
się starać zadosyćuczynić obowiązkom naszym z całą sumiennością, choćby były
jak najtrudniejsze. Albowiem Bóg, który cię powołał do jakiegokolwiek stanu,
żąda od ciebie, abyś w miarę zdolności, sił i sumienia pracował dla chwały Boga
i dla dobra bliźnich twoich. Na zbawienie twoje wpływu to mieć nie będzie, czy
pełnisz te obowiązki i w stanie wysokim, czy niskim, czy jesteś możnym tego
świata, czy prostym robotnikiem, lecz od tego zbawienie twoje zależeć będzie,
czy na tym stanowisku, na jakim cię Pan Bóg postawił, wiernie i sumiennie
pełnisz obowiązki i zgadzasz się zawsze z wolą Bożą. Przez to staniesz się Bogu
miłym i dasz dowody, że ci na prawdę chodzi o to, abyś był zbawiony.
Modlitwa
Boże, któryś świętego Władysława, wyniesionego na królewską godność, obdarzyć
raczył łaską umartwionego życia, spraw to łaskawie, abyśmy za jego przykładem i
pośrednictwem umartwiając w nas złe żądze, dostąpili wiecznego zbawienia. Przez
Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.Św. Władysława, króla
urodzony dla świata 1042 roku,
urodzony dla nieba 1095 roku,
beatyfikowany 1198 roku,
Żywoty Świętych Pańskich na
wszystkie dni roku - Katowice/Mikołów 1937r.