Przyszedł na świat w Burgundii
około 401 roku w zamożnej rodzinie konsula. Był z pochodzenia Grekiem.
Wychowywany jako poganin. Studiował retorykę i literaturę piękną. Po ukończeniu
nauki zajmował ważne miejsce w cesarskiej administracji. Za namową swojego
krewnego, św. Honorata, rozdał cały swój majątek biednym, wstąpił do opactwa w
Lerynie i tam po przyjęciu chrztu, został mnichem. Następnie w 430 roku (wbrew
własnej woli) podjął obowiązki metropolity Arles, której to godności został
pozbawiony za sprawą papieża Leona Wielkiego z powodu przekroczenia swych
uprawnień. Hilary prawdopodobnie ciążył ku poglądom na pół pelagiańskim,
ponieważ sprzeciwiał się augustyńskiej doktrynie łaski i predestynacji.
Żył
bardzo ubogo: pracował własnymi rękami, nosił te same szaty latem i zimą, i
podróżował pieszo. Otwierał swe serce dla wszystkich potrzebujących, poświęcał
wiele czasu na modlitwę, posty i kazania, zachęcał grzeszników, aby powierzyli
się miłosierdziu Bożemu, brał pod opiekę sieroty, a zbierane w Kościele pieniądze
przeznaczał na wykup niewolników. Zmarł 5 maja 449 roku i został pochowany w
kościele p.w. św. Honorata w Arles.