Św. Augustyn był zakonnikiem w klasztorze benedyktyńskim
Św. Andrzeja w Rzymie. Papież św. Grzegorz Wielki wysłał go wraz z
trzydziestoma dziewięcioma braćmi do Anglii. W Anglii św. Augustyn został
życzliwie powitany przez króla Anglów, Ethelberta z Kentu, poganina, który
poślubił chrześcijankę Berthę. Wkrótce potem, w Niedzielę Wielkanocną roku 597,
św. Augustyn ochrzcił króla wraz z rzeszą jego poddanych. Arcybiskup Arles mianował
go biskupem Galii; wkrótce potem św. Augustyn został biskupem Canterbury. Misja
wśród Anglów rozwijała się pomyślnie, natomiast nie udało się św. Augustynowi
pozyskać pierwotnych mieszkańców wyspy, Brytów (po części już chrześcijan),
którzy stronili od niego.
Dzięki ciężkiej i niestrudzonej pracy święty misjonarz
zdołał w ciągu kilku lat zorganizować hierarchię kościelną w Anglii, zasiewając
ziarno, które przez wieki miało jeszcze przynosić bogate plony dla Chrystusa.
Zmarł 27 maja 605 roku.